تیتر خوزستان – جنگل های زاگرس با گونه های غالب بلوط (Quercus L) 44 درصد کل جنگل های ایران را به خود اختصاص داده اند و تاثیر بسیار زیادی در تامین آب، حفظ خاک، تعدیل آب و هوا و تعادل اقتصادی و اجتماعی در کل کشور دارند. با توجه به اینکه جنگل های زاگرس در زمره جنگل های تخریب یافته یا در حال تخریب هستند و جوامع محلی ساکن در این جنگل ها به شدت به منابع طبیعی اطرافشان وابسته هستند، شناخت استفاده های محلی از آن ها امری ضروری است
فائو یا همان سامان خواروبار و کشاورزی ملل متحد تخمین زده است که مساحت کل جنگل های ایران ۱۲ میلیون هکتارمی باشد. از این مقدار حدود ۵۵ درصد مخصوص گونه های مختلف بلوط است. متاسفانه به دلایلی همچون آفات و بیماری ها، کم شدن سنجاب ها، ریزگردها، قطع بی رویه درختان بلوط به خاطر تهیه ذغال چوب و گرمایی، چرای دام ها، توسعه اراضی کشاورزی، احداث جاده و بسیاری از عوامل دنیای تجدد امروزی یا بی توجهی مردم محدوده جنگل های بلوط ایران روز به روز کمتر می شود.
این در حالی است که ارزش مادی اکولوژیکی هر درخت بلوط ۵۰ تا ۱۰۰ ساله حدود ۲۰۰ هزار دلار (یعنی مبلغی بالای دو میلیارد تومان) برآورد شده است.(مجله الی گشت)
قیمت یک درخت بلوط زنده از یک بشکه نفت نیز بیشتر است و با مرگ هر درخت بلوط ایران سرمایه ای میلیاردی را از دست می دهد. اگر همینطور به قطع کردن و نابودی این درختان بپردازیم، نه تنها ارزش اکولوژیکی ایران را بلکه تمام محیط زیست آن را در این مناطق نابود کرده ایم. امیدواریم که مردم ایران بیشتر به ارزشمندترین و دیرینه ترین جنگل های جهان اهمیت بدهند.
بلوط نماد پایداری و مقاومت در برابر ناملایمات روزگار و سختی کشیده نابرابری ها و افتاده در پای تبرهای بی رحمی است که این روزها در بستر مرگ دست و پا می زنند. صلابت و عظمت این درخت هنگامی نمایان می شود که گرما و سرمای روزگار یارای مقابله با توان وی را ندارد.
دیار زاگرس نشین را به نماد درختان بلوطی می شناسند که این روزها در عین بی تفاوتی مردم و متولیان امر به فریاد افتاده است
